Vandaag des te meer beseft dat we met ons gat in de boter zijn gevallen. Betaalde boter weliswaar, maar daarom niet minder lekker. Het is zondag vandaag, maar gisteren te weten gekomen dat we hier ook ontbijt kunnen krijgen, en als we zien wat er op tafel staat krijg je de indruk dat er nog een gans leger na ons moet komen ontbijten. Met de nodige zorg voorbereide hartige schotel, cornflakes, zoet, ... alles is aanwezig. En alles is ook vers bereid in eigen keuken. Als we nadien niet alles hebben opgegeten, krijgen we vershoudfolie mee om de overschot mee te nemen, waardoor we plots ook ineens voorzien zijn voor middag eten. Soms zijn het de kleine details die alles nog zoveel plezanter maken.
 |
| Ongerepte natuur, kloven en rivieren, dat is Slovenië |
Gisteren zijn we nog de Vrsic-pas overgereden het hoogste punt in de Julische Alpen bereikbaar met gemotoriseerd vervoer, en vandaag begeven we ons naar het diepste punt in het Triglav gebergte, de Tolmin kloof. Geen al te lange verplaatsing, maar eens ter plekke valt het besef dat dit inderdaad ook één van de meest toeristische attractie is van Slovenië. Met een gelukkige kunnen we ons parkeren net buiten de stad, op een kleine kilometer wandelen van de ingang. De weg ernaar toe is een eenvoudige landweg, maar zeker geen showstopper, en het bespaart een ticketje op een betaalparking.
 |
| Perfect aangelegd wandelpaden om iedereen te laten genieten in de Tolmin kloof |
De toegang tot de kloof is opnieuw te betalen, en als we het kunnen vergelijken met de Vintgar kloof opnieuw perfect onderhouden. De wegen langs de ondoordringbare kloof zijn goed aangelegd en met de nodige voorzorg toegankelijk gemaakt voor iedereen. De schoonheid is ontegensprekelijk aanwezig, maar indien we toch kunnen vergelijken met de Vintgar kloof korter, maar met wel meer vrijheid om van de paden lichtjes af te wijken. Er zijn veel mooie wandelingen mogelijk in Slovenië, en deze zijn ook allemaal aanraders, maar een kloof zoals deze of de vorige zijn we nog niet tegengekomen. De wandelingen zijn kort, maar de natuurpracht kan zo in één of andere National Geographic komen.
 |
| Stoer zijn nabij het koude water onderaan de Tolmin kloof |
 |
| Samen van rots naar rots klauteren is dubbel plezierig. |
Op het einde van de wandeling, en terug buiten de kloof, kan je ook nog de Dante's grot bezoeken, of toch de eerst 20 meter in de kloof. De kloof is momenteel enkel toegankelijk met gids en de juiste uitrusting. Het volledig gangenstelsel is meer dan 1 km lang en zou Dante de inspiratie gegeven hebben om zijn "Divine Comedy" te schrijven, maar dit nemen we met een korreltje zout. Op de weg terug passeren we nog via een houten brug, gemaakt eind 19de eeuw, over de 100 meter hoge kloof. Ondertussen is de brug nog verstevigd met een stalen harnas, maar de houten vloer geeft toch een speciaal gevoel. Deze brug is momenteel ook open voor het autovervoer, dus met of zonder hoogtevrees, iedereen zal deze gemakkelijk kunne oversteken.
 |
| Aangelegde padjes zorgen ervoor dat je op de meest pittoreske plaatsjes komt. |
 |
| Aan de ingang van Dante's hel |
Op de weg terug stoppen we nog in Most Na Soci voor een ijsje en een drankje, wanneer plots een hevige regenbui uitbreekt. Het is niet de eerste keer dat we regen krijgen dit verlof, maar wel de eerste keer vroeg in de namiddag. Kort maar hevig, maar we brengen de rest van de vooravond door in ons verblijf. Zodra de zon terug komt piepen gaan we nog even zwemmen, maar wanneer de klok half acht slaat worden we verwacht voor enkele pizza's. Opnieuw worden we verwend met enkele heerlijke pizza's en eens voldaan is het tijd om onze nest op te zoeken en al te dromen over de volgende dagen.
 |
| Regenweer overdag, komen we niet gauw tegen. Hopelijk wordt het geen gewoonte. |
 |
| Nagenieten met pizza en wijn, zo moet verlof zijn. |
Reacties
Een reactie posten