21-07-2021 Venetië

Nationale feestdag, tijd om te gaan paraderen. Niet in Slovenië maar in Italië. We logeren maar op 20 km van de Italiaanse grens, en we hebben deze al eens overgestoken naar Trieste, maar vandaag gaan we dieper Italie binnen. Alhoewel, op minder dan 2 uur rijden ligt Venetië te blinken in de Adriatische zee. Ver afgelegen van eender welke andere interessante vakantie verblijf, en aangezien we Venetie al lang nog eens graag hadden bezocht was dit de ideale gelegenheid. 

Vroeg uit de veren, want een rit heen en terug kost al gauw 3h30 minuten, dus een volle dag ter plekke zat er zeker in. De rit er naar toe is zeer vlot, de grensovergang wederom zonder problemen, en parking zoeken op het eiland is deze tijden niet moeilijk.  Aan de grens van het verkeersvrije gebied ligt een reuze parking, waar in corona tijden altijd plek is. Achteraf krijgen we ook te horen dat normaal 20 miljoen toeristen per jaar Venetie bezoeken, maar dit jaar verwachten ze maar 1 miljoen.  Vanaf de parking kan dje de boot taxi nemen naar San Marco, welke we ook nemen, maar achteraf gezien hadden we beter de People Mover genomen, een tram tot aan de grens van de binnenstad. Ach ja, voor volgende keer zeker ...

Aangekomen aan San Marco passeren we snel de brug der zuchten tussen het Dogepaleis en de gevangenis. Tijdens de oversteek zagen de gevangen voor de laatste keer het daglicht alvorens te verdwijnen in de kerkers. Enkele toeristen nemen snel een foto, maar meer valt er niet te beleven. Het kenmerk van Venetie is het San Marco plein. In normale tijden zwart van het volk, nu meer duiven dan toeristen. En als je weet dat de duiven nu zoveel mogelijk geweerd worden, dan weet je dat je deze keer voldoende plek had om rond te lopen. De cafés zijn nog niet vol, mogelijk door de weinige toeristen, anderzijds door de schandalig hoge prijzen voor een drank, tot 15 euro voor een koffie ... nee dat laten we aan ons voorbij gaan. Het is veel gezelliger in de smalle straatjes en daar vind je voor normale prijzen een perfecte omkadering.

Venetie is kuieren door de straatjes, jezelf een uitgang zoeken in de doolhof. Een bezoek aan Rialto, de oudste brug van de stad uit de 14de eeuw. Ook winkeltjes bezoeken, op zoek naar Murano glaswerkjes, echt of namaak ... Maar Venetie is ook een gondel tocht maken. Het mag dan een toeristenval genoemd worden, maar het is een leuke en unieke belevenis. Zeker nu, geen files op de kanalen, regelmatig ben je alleen, omgeven door het water en de hoge huizen ... het is bijna nu of nooit, want inderdaad, als je in de file staat in de gondel, dan is het romantische weg. We hebben ervan genoten, en ja, de toeristische sector heeft ook een duwtje in de rug nodig.

's Avonds snel nog een hapje eten, en dan door de straatjes jezelf een weg terugvinden naar de parking. En eerlijk gezegd, een dagje parkeren in Venetie is goedkoper dan een avondje onder de Groenplaats. En dan weet ik wel wat te kiezen. De terugrit verloopt weeral vlot zonder enig oponthoud aan de grenzen, en na een lange dag wandelen genieten we nog bij avondval van een plonsje in het zwembad om af te koelen en na te genieten van een geslaagde dag.