19-07-2021 Skocjan grotten

Opstaan zonder wekker, dat was lang geleden. Maar toch, met een klein hartje de gordijnen openen en hopen op de voorspelde blauwe lucht. Jawel, het was aangekondigd, en ze hebben woord gehouden. Dit geeft een instant goed gevoel. Niet dat het neerslachtig was de voorbije dagen, want tijdens 3 weken verlof moet je al eens rekenen op af en toe een korte periode minder goed weer, maar dit ... het is toch weeral genieten. Eerst ontbijten, even de voorraden terug aanvullen met een bezoek aan de lokale supermarkt, en dan bezoek krijgen van de ouders want ze hebben ook Slovenie als eerste nieuwe vakantie gekozen na een lange tijd.

Aperitief time!

Waar druiven groeien, daar moet het regelmatig warm zijn.

Een gezamenlijk middagmaal in een rustgevende tuin, in the middle of nowhere, in de schaduw van enkele bomen. De uitstap van vandaag is niet ver, dus we moeten ons niet haasten. Nadat de buiken gevuld zijn begeven we ons richt Skocjan, op ongeveer 4 kilometer van ons verblijf. Skocjan heeft bovengronds niet veel te bieden, maar alles speelt zich af enkele meters onder de grond. Postonja heeft de meeste bekende grottenstelsel van Europa, maar wordt algemeen door de Sloveen beschouwd als zeer commercieel. Skocjan daarentegen is minder bekend, maar vooral ook Unesco werelderfgoed, en lokaal aangeraden als evenwaardig alternatief. 

Skocjanske jame, Unesco werelfd erfgoed, en terecht.

Impressie van de uitgang van de grot, want binnen in geldt no-foto regel, dit om de grot te beschermen

Waarbij je in de Postonja grotten wordt rond gereden in een trein, kan je in Skocjan zelf rondwandelen. Je wordt begeleid door enkele gidsen om alles in goed banen te leiden, want het blijft een natuurlijk fenomeen, en dient met respect behandeld te worden. De stalgtieten en stalgmieten groeien langzaam, en willen dat ook zo verder doen, en dat kan enkel maar wanneer je ze met respect behandelt en dus ... handjes thuis. Na de eerste kamers kom je in de "collapsed chamber", ofwel de ingestorte kamer, en het woord verraad al wat je gaat zien. Een enorme holte in de berg, en onder je, ongeveer 45 meter dieper stroomt de Reka, een rivier die net voor de grotten ondergrond gaat, en ongeveer 30 km verder terug aan de oppervlakte komt om zo uit te monden in de Adriatische zee. Dit maar om je een beeld te schetsen van hoeveel grotten hier nog onder de grond aanwezig zijn.

De tweede grot met de rivier Reka

Zoals in gans Slovenië, er wordt serieus geïnvesteerd in het onderhoud van hun natuurlijke schoonheden en veiligheid. 

Na een kleine 3 kilometer onder de grond, kom je terug in het daglicht, en dan kan je kiezen om terug naar de parking te stappen, of nog een extra 3 km te stappen in de tweede kamers, die gedeeltelijkzijn ingestort en waarbij je dus continu daglicht ziet. Het klinkt minder aanlokkelijk, maar dat is het niet. Ook hier werd er moeite gedaan om duidelijk te maken wat de omvang van deze site is, en hoe hoog de rivier vroeger gestaan heeft alvorens de grot te hebben uitgesleten. Bij hevige regenval kan de rivier ook plots 90 meter stijgen overnacht, en her en der zie je nog aanduidingen van hoe hoog het water ooit gestaan heeft, de laatste keer zelfs in 2019.

Ondergronds meertje, waar je beter niet bent als het water begint te stijgen.

Na het bezoek is het natuurlijk ijsjes tijd, koekjes tijd, maar vooral zwemtijd. Het mooie weer heeft eindelijk ons goesting doen krijgen voor extra waterplezier, om nadien te genieten van een heerlijke maaltijd op ons terras. Eindelijk terug normale porties en wat groentjes, curieus of we dat morgen nog eens gaan zien, want vlees, en vooral veel vlees, dat eten ze hier graag.

Ijsjes zijn verdiend na een leuke wandeling

En in het zwembad kan je achteraf verder afkoelen.